آنچه نباید به کودک خود بگوییم.
اگر والدین و فرزندان کامل و بی عیب و نقص بودند خیلی خوب می شد، زیرا تشخیص آنچه نباید به کودک خود بگوییم راحت تر به نظر می رسید و هرگز موقعیتی پیش نمی آمد که والدین از فرزندان خود ناامید شوند و فرزندان هرگز رفتار نامناسبی از خود بروز نمی دادند. اما متأسفانه، والدین و فرزندان انسان هستند و انسان ها هم بی عیب و نقص نیستند. وقتی پدر یا مادر هستید و ناامید می شوید، ممکن است بدون فکر کردن به فرزندتان چیزی بگویید. جملات زیر چیزهایی هستند که باید از گفتن آنها به کودکان خود پرهیز کنید.
آنچه نباید به کودک بگوییم.
1- کاش هرگز به دنیا نمی آمدی.
هیچ کودکی هرگز نباید چنین جمله ای را از پدر و مادرش بشنود. حتی اگر از کودک خود بسیار ناامید شده اید، زبان خود را گاز بگیرید و این حرف را نزنید. این عبارت نه تنها احساسات کودک را جریحه دار می کند، بلکه به عزت نفس او آسیب می رساند و باعث می شود احساس عدم دوست داشته شدن کند.
2- تو هرگز کاری که ازت می خواهم را انجام نمی دهی.
وقتی این جمله را بارها و بارها بیان می کنید، به زودی فرزندتان احساس می کند که گویی نمی تواند کاری را درست انجام دهد. آنها شروع به فکر می کنند که چرا باید اصلاً تلاش کنند. سعی کنید از عبارت “من دوست دارم شما این کار را به این نحو انجام دهی” استفاده کنید. آنچه می خواهید انجام دهید را دقیق بگویید تا آنها آنچه را شما خواسته اید درک کنند و بتوانند به نتیجه برسانند.
آنچه نباید به کودک بگوییم.
3- عجله کن وگرنه تو را اینجا رها می کنم و می روم.
یکی دیگر از عباراتی که در فهرست آنچه نباید به کودک خود بگوییم قرار می گیرید همین است. کودکان مفهوم زمان را مانند بزرگسالان درک نمی کنند. اگر کودک شما قبلاً ترس از رها شدن یا گم شدن داشته باشد، با بیان این جمله نگرانی او را اضافه خواهید کرد. سعی کنید بفهمید که چرا آنها وقت خود را تلف می کنندو بدون ترساندن آنها کاری کنید که راه بیافتند.
عباراتی که نباید به کودک بگوییم.
4- کاش بیشتر شبیه برادر یا خواهرت بودی.
هیچ کس دوست ندارد با دیگری مقایسه شود. آنها می خواهند همان طور که هستند پاس داشته شوند. گفتن جملاتی از این قبیل فقط منجر می شود فرزندتان احساس بی کفایتی کند و رقابت خواهر و برادری را تشویق می کند. کودکانی که این نوع گفته ها را می شنوند اغلب ممکن است احساس کنند که نمی توانند چیز ارزشمندی به دست آورند، زیرا هرگز به اندازه خواهر و برادرشان خوب نخواهند بود. به جای مقایسه کودکان خود، تشخیص دهید که هر کودک قدرت و توانایی های متفاوتی دارد. تفاوت های آنها را گرامی شمارید و آنها را همان گونه که هستند دوست داشته باشید. این عبارت هم از آنهاست که باید در فهرست آنچه نباید به فرزندان خود بگویید قرار گیرد.
5- نظرات تحقیرآمیز در مورد پدر یا مادر فرزند شما.
نیازی نیست کودکان در وسط اختلافات والدین خود قرار بگیرند یا بشنوند که شما در مورد پدر یا مادر صحبت می کنید. ممکن است باعث شود کودک فکر کند که باید طرف یکی را بگیرد یا ممکن است در مورد آنها نیز حرف های بد بزند. حتی اگر والدین از هم جدا شده باشند، مهم است که در مقابل فرزندان خود فقط در مورد خوبی های آن شخص بگویید.
6- ما توانایی پرداخت آن را نداریم.
اگر به فرزندان خود بگویید که به اندازه کافی پول ندارید تا قادر به تهیه چیزی باشید، ممکن است آنها فکر کنند که پول می تواند خوشبختی را بخرد. آنها همچنین ممکن است نتیجه بگیرند که خانواده شما مشکلات مالی دارند، خواه درست باشد یا نه. به جای اینکه بگویید توانایی پرداخت هزینه ای را ندارید، لازم نیست به آنها توضیح بدهید که چرا پاسخ شما به یک درخواست “نه” است.
آنچه نباید به کودک بگوییم.
در انتخاب کلمات دقت کنید
همه والدین هر از گاهی از فرزندان خود ناامید می شوند. اگر آنچه نباید به کودک خود بگوییم را بیان کردید، بلافاصله از فرزند خود عذرخواهی کنید. توضیح دهید که اشتباه کرده اید، آنها را دوست دارید و سعی می کنید دیگر این حرف ها را نزنید. کودکان باید والدینی داشته باشند که آنها را تشویق و تربیت کنند، نه اینکه عزت نفس آنها را با انتخاب بی دقت کلمات از بین ببرند.
